‘Gemiste kans dat ik nooit orgel heb leren spelen’

3 februari 2022, 08:20 Algemeen

Muziekvereniging Harmonie heeft altijd een prominente rol gespeeld in zijn privéleven. Hij was er twee decennia bestuurslid, waarvan twaalf jaar voorzitter. Assistent-dirigent en het leiden van het jeugdorkest staan eveneens op zijn ‘cv’. Via de Harmonie kwam hij in het vizier van Stichting Taptoe Nunspeet. Eerst als lid van het comité van aanbeveling en later als bestuurslid. Voor dat laatste is hij overigens nog op zoek naar een opvolger. De man die deze maand centraal staat in deze rubriek is tevens vrijwilliger bij ‘Stichting tot behoud van Elburger Botters’. Sinds 1995 is hij vrijwilliger bij Lokale Radio Nunspeet.

door: Barry Wensink

Naam: Adri van der Weide.

Geboren: 22 maart 1947.

Burg. staat: Bijna 54 jaar getrouwd.

Opleiding: School voor de Grafische Vakken in Utrecht. In die tijd duurde dat vier jaar.

Dagelijks leven: Gepensioneerd. Mijn hele werkzame leven was ik actief in de grafische industrie. Ben daar jong begonnen en heb de technische ontwikkelingen goed bij kunnen houden. Het digitale tijdperk deed zijn intrede toen ik rond de dertig was. Het ging razendsnel met de ontwikkelingen. Collega’s die toen ver in de vijftig waren, dachten het wel uit te kunnen zingen zonder bij te scholen. Dat bleek niet mogelijk te zijn.

Hobby: Muziek. Ik ben amateur-muzikant. Bij Lokale Radio Nunspeet maak ik elke week een programma van een uur op het gebied van de blaasmuziek. De toepasselijke naam van het programma is “Brass, Harmonie en Fanfare”. De botterstichting is eigenlijk het eerste zijstapje naar een andere hobby. Dat begon toen ik met de VUT ging. Met name ‘s zomers is dat interessant, want dan kunnen we varen. Dat is toch het leukste.
Ik kan met mijn hobby’s de vrije tijd die ik als pensionado heb, prima vullen. Als het ooit weer mooi weer wordt, stap ik samen met mijn vrouw graag op de fiets. Onze dochter woont in Nunspeet en onze zoon in Bruinisse. Die laatste plaats is vaak het uitgangspunt voor onze fietstochten. Tegenwoordig worden onze fietsen elektrisch ondersteund.

Favoriete vakantieland: Frankrijk en dan met name de Elzas. Dat komt niet alleen door de wijn, maar het is een heel toegankelijk gebied. Ook voor ons als Nederlanders. Met de Duitse taal kom je daar een heel eind.

Favoriet eten en drinken: Alle stamppotten. Daar is het nu gelukkig ook de ideale tijd voor. Verder ben ik liefhebber van sla met gekookte aardappeltjes. Ik hou van een wijntje en een zorgvuldig uitgezocht kaasje. 

Ik lust echt niet: Rode kool. Alleen die lucht al. 

Levensmotto: Luister naar elkaar. Als ik bijvoorbeeld bij praatprogramma’s op tv zie hoe mensen tekens door elkaar heen praten, vind ik dat storend. 

Ik heb een hekel aan: Gezeur! Mensen die drammen om zichzelf te horen. 

Favoriet jaargetijde: Ik vind iedere jaargetijde wel wat hebben. Deze winter vind ik overigens knap waardeloos. Ik hou van de jaargetijden hoe ze in onze beleving horen te zijn. Dus in de zomer lekker warm en in de winter koud. 

Welk dier spreekt u het meest aan: Honden zijn magnifieke dieren. Het zijn de trouwste ‘mensen’ die bestaan. 

Als ik een miljoen zou winnen: Dan zou ik het gebouw van de Harmonie kopen en op laten knappen, zodat de vereniging geen zorgen meer zou hebben. Ik zou het meeste dus weggeven, want ik ben al op leeftijd en heb geen torenhoge wensen meer.

Als u uw leven opnieuw mocht doen…: Eigenlijk heb ik maar van één ding spijt en daar moet ik een verhaaltje bij vertellen. Mijn vader was organist in Doornspijk en ik moest als kind op zondag mee naar de kerk. Thuis hadden we een klavier staan, zeg maar een traporgel, en hij wilde me leren spelen. Ik had geen zin om orgel te leren spelen en daar heb ik nu spijt van. Het is een gemiste kans. Verder heb ik nergens spijt van. Ben een redelijk evenwichtig mens en herstellende van een niet al te best jaar. Meerdere keren in het ziekenhuis geweest met onder andere een longontsteking, een open hart operatie en vervolgens corona. Ben tot dusverre overal goed van genezen.

Wat maakt u gelukkig: De mensen om mij heen maken me blij. Ik ben best content met het leven, al zou ik wat meer onderling respect en waardering willen zien. Het nieuwe jaar biedt weer kansen om daaraan te werken.